Deze website wordt u aangeboden door HLN.be
Zij is kunstenares. Hij verleidt televisiekijkend Vlaanderen al jaren met zijn Italiaanse flair, serveert in zijn zaak Peppe’s de toegankelijke Italiaanse keuken en kookt tegen de sterren op in La Botte, het iconische restaurant dat zijn vader ooit opstartte in Genk. Elisa Guarraci en Peppe Giacomazza over hun Italiaanse roots, gedeelde jeugdherinneringen en de Italiaanse gastvrijheid. “Eten is echt de motor van onze familie. Bij ons staan de deuren altijd open.”
Elisa: “Wij zijn familie, maar zonder bloedband. Peppe ging als baby in de jaren ‘80 elke dag mee naar het restaurant van zijn papa. Mijn oma woonde in dezelfde straat en zei: je moet Peppe niet meenemen naar de zaak, breng hem maar naar ons. Zo groeiden onze twee families stilaan naar elkaar toe."
Peppe: “De kinderen van mama Maria, waaronder de papa van Elisa, hebben me zien opgroeien. Ik was het kleine, verwende neefje. (lacht) Ik heb ook enorm veel culinaire herinneringen aan haar grootmoeder. Ik kwam van school en kon op basis van de geur alleen zeggen wat ze had klaargemaakt. Zo’n goede neus had ik toen al en zo goed kon zij koken. Wanneer kerst of Pasen eraan kwam, begon ze thuis al een week op voorhand met de mise-en-place. Heerlijke herinneringen zijn dat.”
Peppe: “Absoluut, dat was ook zo in onze families. Twee tantes van me lieten bijvoorbeeld elk jaar tomaten vanuit Italië overkomen. Ze kookten ze, draaiden ze door de passe-vite om dan de liters tomatenpuree te laten pruttelen op het vuur. Daarna steriliseerden ze zelf flessen met kokend water om de passata in te bewaren. En het mooiste van al: met het residu dat overbleef, plantten ze opnieuw tomaten om de zomer nadien te oogsten. In die eenvoud zit zoveel rijkdom.”
Elisa: “100%. Met m’n gezin ben ik vier jaar geleden naar Hoeselt verhuisd. We hebben een grote binnenkoer met een poort die altijd openstaat. In de zomer lopen mensen binnen en buiten. Wanneer we aan het eten zijn, stellen we buren en nieuwsgierige voorbijgangers graag voor om aan te schuiven. Ze vinden dat soms wat vreemd of ongemakkelijk, maar voor ons is dat normaal. Bij Italianen kom je binnen, liefst onaangekondigd, en schuif je mee aan tafel."
Peppe: “Bij ons is dat ook zo. Het dankbaarste ben ik altijd wanneer we met de familie samenkomen en iedereen iets meebrengt. Mijn schoonzus die het voorgerecht maakt, ikzelf het hoofdgerecht … Elk gezin heeft zijn favoriete gerechten en zo brengt iedereen z’n beste familierecept mee. Dat is toch prachtig?”
Peppe: “Christiano, mijn jongste zoon, is nu 13 en verzot op eten en koken. Ongelooflijk. Ik moet ‘m soms zelfs afremmen. Mijn kinderen vragen ‘s ochtends al wat we ’s middags en ‘s avonds eten.” (lacht)
Elisa: “Mijn lievelingsgerecht is melanzane alla parmigiana, een ovenschotel met aubergines en een rijkelijke tomatensaus. Dat vindt mijn oudste dochter Emilia, nu 5 jaar, heerlijk om mee klaar te maken.”
Peppe: “Vergeet je roots en bijbehorende tradities niet. Ik besef dat dat voor elke generatie steeds moeilijker wordt.”
Elisa: “Dat klopt. Eten is echt de motor van onze familie. Laat het een tip zijn: wanneer iemand je uitnodigt om mee aan te schuiven, zeg dan ‘ja’, zelfs al valt het buiten je comfortzone. Misschien krijg je zelf wel de kriebels te pakken om ook zo gastvrij in ‘t leven te staan.”
Zongerijpt en met zorg geteeld: ELVEA kiest voor al haar 100% natuurlijke producten tomaten van de beste kwaliteit, om samen van te genieten.
Ontdek meer