“Wanneer ik naar het theater ga, hoop ik mensen te ontmoeten. Op het podium dan: ik wil hen leren kennen.”
Van de ene verbazing in de andere vallen: dat is wat Experimentele Beren van een avondje uit verwachten. Voor deze nieuwsgierige Podiumbeesten is afwisseling welgekomen – met gloednieuwe stukken of met interessante herwerkingen van klassiekers. Dimitri Leue (50) is zo’n Experimentele Beer. “Als de cast op het podium in het moment zit, vergeet ik mijn hier en nu.”
Experimentele Beren zijn de ontdekkingsreizigers van het theater. Ze banen zich een weg door de brochures van alle cultuurtempels, op zoek naar beklijvende ervaringen en spektakels. Avonden met een lach, een traan en alles daartussen: dat willen ze.
Het is ook waar creatieve duizendpoot Dimitri Leue (50) naar op zoek is. “Als ik zelf niet aan het spelen ben, wil ik vooral zoveel mogelijk zien. Collega’s en vrienden, maar ook jonge makers en nobele onbekenden. Wanneer ik voel dat de cast op het podium helemaal in het moment zit, vergeet ik mijn hier en nu.”
Een Experimentele Beer wil een voorstelling vooral voelen en beleven. Dan doet het genre er voor Dimitri minder toe. “Theater is mijn grote liefde en zal dat altijd blijven, maar ook circus wekt grote bewondering bij me op. Ik kijk bijvoorbeeld reikhalzend uit naar Kizuna in De Studio. Tim Oelbrandt is een goochelaar en ik ben heel benieuwd hoe hij dat op Japanse wijze gaat aanpakken.”
Ook de familievoorstelling Heroes van Laïka staat op de planning. “Een prachtige voorstelling van een goed team van makers en een leuke regisseur.” Op muzikaal vlak valt er in Antwerpen ook heel wat te ontdekken, met onder meer AMAEA en het Meral Polat Trio in Rataplan en Trixie Whitley en Alien Ant Farm in Trix.
lees verder onder de test
Al hoef je als maker het warm water niet opnieuw uit te vinden om vernieuwend te zijn. “Je moet net verder bouwen op wat er al is.” Dat doe je bijvoorbeeld door een repertoirestuk op te frissen en het in een nieuw jasje aan cultuurminnend Antwerpen te presenteren. Dit podiumseizoen staat met #RDKPJE een gepimpt sprookje in De Klap en passeert een wel zeer bijzondere uitvoering van De Meeuw in de Bourlaschouwburg. “Het is de eerste theatervoorstelling in gebarentaal. Dat zegt eigenlijk al genoeg.”
Daarnaast zet Leue zelf ook zijn tanden in een gouwe ouwe. Met Van den vos die amoc maecte schrijft en regisseert hij een beestig epos rond de sluwste aller Vlamingen. “Ik kan enorm genieten van beeldend theater of dans, maar zelf ben ik een man van het teksttheater. Ik ben gevormd door fictie en fantasie.”
Al blijkt de grens tussen fictie en realiteit vaak flinterdun in Antwerpen. “Er komt steeds meer non-fictie in de theaterzalen terecht. Vaak prachtig om te zien. Wanneer ik naar het theater ga, hoop ik mensen te ontmoeten. Niet persoonlijk, maar op het podium. Ik wil hen leren kennen.” Daarom lokt het Exposed Music-festival haar publiek uit de theaterzaal en in de straten van het Kiel om er samen op bijzondere plekken van muziek te genieten.
In De Klap leer je Slongs Dievanongs dan weer beter kennen tijdens de emotionele voorstelling Honderd. “Mijn vrouw heeft de voorstelling al gezien en vond ze adembenemend. Slongs laat zien dat ze veel meer kan dan Antwerps rappen en zingen alleen. Schrijver Bart Van Nuffelen is ook een topkerel die weet hoe hij maatschappelijke thema’s laagdrempelig kan brengen.” Of hoe cultuur het gesprek als geen ander kan openen.